15 september 2012 Suez (Rode Zee)

Na een totaal van 8 dagen tegen de kant in de haven van Marina di Carrara gelegen te hebben zijn we onderweg naar de volgende bestemmingen; Singapore en Sattahip. Het kreeg de avond van te vore de taak opgelegd om ervoor te zorgen dat heel de brug gereed was voor vertrek. Dat betekende om 6 uur s ochtend een pot koffie klaar hebben staan en alle apparatuur op de brug inschakelen, instellen er zorgen dat deze correct werkten en gecontroleerd waren. Nadat de loods om 7 uur aan boord stapte is de gangway op gegaan en ben ik bakboord achter gaan helpen met de trossen binnenhalen. Al uitgerust met een radio en persoonlijke beschermingsmiddelen was het mijn taak te coordineren, al contact houdend met de brug. Na vertrek nog even uitkijk houden op het achterschip om er zeker van te zijn dat alle kanten vrij van objecten of de wal blijft en vervolgens zette de Fairpartner koers uit naar Port Said.

De dagen in de haven bestonden weer uit lange dagen, waarbij we met een temperatuur in de 30 graden om 7 uur weer aan dek begonnen tot omstreeks 21 uur s avonds. In de haven was ook een kleine jachthaven, waardoor regelmatig watersporters al genietend van het mooie zomerse weer voorbij kwamen tuffen op hun mooie zeiljachten. Naar mijn mening is dit een beetje een jaloers maker, daar ik voorlopig nog geen mooie zeilavonturen meer op kan doen. Anyway, wij zaten ook op een schip en konden in plaats van zwemmen in de Mediterrane af en toe behoorlijk zwemmen in ons eigen overal, dus ach ook niets te klagen. Het werk gaat door. Tijdens de zware ladinghijs van een van de twee turbogeneratoren van 518 ton heb ik de eerste keer het ballasten vanaf de brug gedaan, de boel van bovenaf in de gaten gehouden en regelmatig de kapitein geinformeerd over de
slagzij en het gewicht in de haak. Bij de tweede hijs heb ik aan de wal en dek meegeholpen met het aanslaan van de lading en kon ik eens een zware ladinghijs van echt dichtbij meemaken. Beide hijsen duurden ongeveer 4 a 5 uur, dus het was een redelijke dagbesteding.

Zondags het schip weer helemaal zeeklaar gemaakt en konden we vervolgens om half 9 s avonds met de hele bemanning een lekkere vertrekpot op dek opentrekken. Daar we de zaterdag door hadden moeten werken hebben we op de maandag een zaterdag ingelast. Op de zaterdag wordt iedereen om 11.25 in de controlekamer van de machinekamer verwacht om een pot bier te drinken en vervolgens met zijn allen te gaan dineren in de messroom. De wacht met de nieuwe stuurman is een stuk relaxter. Hij gaat aan het werk met zijn zaken en laat mij de wacht lopen. De wachten waren een stuk fijner dan op de oceaan, want er kon eindelijk eens een beetje gemanoeuvreerd worden. De tweede dag na vertrek was het water bijna spiegeldglad en enkel voorzien van een aantal windvaantjes, waardoor dolfijnen al vanaf ruime afstand richting het schip al vrolijk dansend en springend uit het water te zien springen waren. Schitterend om de wacht mee af te sluiten. Nog een positie in de kaart zetten en de wacht
overdragen aan de kapitein en mijn dag zit er weer op.