Weblog vanuit Singapore 30-09-2012

vanuit Singapore weer een berichtje,

Zojuist hebben we bij Singapore voor anker gelegen en bunkers en stores ingeslagen. Afgelopen tijd is een spannende tijd geweest aangezien we de Corridor, Golf van Aden passeerden. De spanning steeg enorm wanneer we het Suez Kanaal gepasseerd hadden en
de nodige beveiliging en afsluitingen van de accommodatie volop in gang waren. In de accommodatie is geen onderscheid te maken tussen dag en nacht. Alle ramen zijn geblindeerd om de uitkijk na zonsondergang niet te belemmeren met vuil licht. De brug was een fort geworden met op de brugvleugels zelf gemaakte kantalen van houtblokken. Ik was als uitkijk ingedeeld en dat betekende dat ik van 04 - 06, 12 - 14 en 20 - 22 als uitkijk op de brugvleugel stond gedurende de tijd in de Corridor.

Uitkijken naar het achterschip en opletten of er geen verdachte bootjes in de buurt kwamen. Met een luchttemperatuur van 36 graden, een zeewatertemperatuur van 32,7 graden en een hoge luchtvochtigheid was het zelfs in de nachtelijke uren behoorlijk benauwd.
Tijdens de wacht van de middag stond de zon met een zonsdeclinatie van rond de 2 graden ongeveer recht boven ons, waardoor er weinig schaduw was. Plots wordt er tijdens mijn 4 - 6 wacht op de radar een kleine snel bewegende echo waargenomen. Buiten is niets te zien. Tot er op een gegeven moment een klein lichtje af en toe schitterde. Een van de security mannen waarschuwde het bootje door met een laser op hen te schijnen. Er werd terug geseind en het bootje ging gestaag door. Geen paniek, waarschijnlijk waren het wat vissermannen.

De Zuid-West Moesson waaide nog, waardoor de zee erg wild is en ons tezamen met de security en het hoge vrijboord een veilige doorvaart garandeerde. Een tijdje hebben we voorop het langzame konvooi gevaren
onder begeleiding van een marineschip. Momenteel genieten we nog lekker van het weekend in het zwembad naast de accommodatie, een afgekeurd 20 persoons liferaft. In de machinekamer begin ik steeds meer bekend te worden met de systemen, waardoor het
alleen maar leuker wordt. Alle pijpen lopen onder de platen als een soort mikado door elkaar en dat vergt een hoop tijd om uit te zoeken. Afijn, inmiddels begin ik ook steeds bekender te worden met het vaste probleem aan boord; de brandstofpompen die steeds vastlopen. Een maal in de week is het weer raak en moet de bak- of stuurboords hoofdmotor afgezet worden, omdat er een exhaust gas temperature deviation alarm komt. Vermoedelijk komt dit doordat er oud vuil in de brandstofleidingen zit wat ervoor zorgt dat de plunjer vast komt te zitten met de nodige beschadigingen. Wanneer we van zware olie op gasolie overgaan zou dit los moeten komen, maar dan komen waarschijnlijk alle pompen vast de zitten en gaan we het niet redden met de spares.

Aan de temperatuur in de machinekamer moet ik nog steeds wennen. Het is er gerust 40 graden en aan zweten ontgaat het je niet. Sterker nog, het druipt van je voorhoofd af. Naast de hoofdmotoren is het natuurlijk nog veel warmer, lekker tropisch zullen we maar zeggen. De werkplaats heeft zijn eigen airco unit wat het hobby?en in de werkplaats erg aangenaam maakt. Ik heb voor de meester (hwtk) de iPod voor de radio weer een beetje opgeleukt met muziek die hij erop wilde. Lekker sleutelen in een ruimte met airco en keihard Ramstein door de speakers. Het overhalen van de brandstofpomp werd dan ook beschreven als ?heavy metal fuel pumping?. Even zo?n momentje van je had erbij moeten zijn. Lekker als een stel boeren gek doen tijdens het sleutelen.

Het bunkeren is een onderdeel dat ik in mijn technisch verslag moet beschrijven, dus dit heb ik vanaf de voorbereiding tot de afronding meegemaakt. Het is allemaal net even wat anders dan je auto tanken en kost een hoop tijd van inspectie, samples tot het afkoppelen van de leiding. Eerst vragen ze hoeveel ton we per uur kunnen halen, waarna ze zeggen 400 tons/hour no problem sir. Maar uiteindelijk komen we maar op een tonnetje of 200 per uur en tikt de klok vrolijk verder. Gisteren avond hebben we weer een uurtje klok gehad. Maandag 1 oktober 11.00 BT (boordtijd) zullen we in Sattahip aankomen, waarna er een hoop leuke havenklussen gepland staan voor de MK en we natuurlijk weer eens de wal op kunnen gaan. De planning is met de taxi naar Phuket te gaan. 40 minuten met de taxi kost er overigens maar een euro of 15, stukken goedkoper dan de NS in Nederland.